دلیل استفاده از کربن فعال به عنوان یک ماده بازسازی

کربن فعالخود دارای مقاومت گرمایی، مقاومت اسیدی و آلکالی، مقاومت به اکسیداسیون، و همچنین دارای استحکام خاصی است. بنابراین علاوه بر اطمینان از خواص فوق کربن فعال، درمان بازسازی نیز باید عملکرد جذب کربن فعال را به ۹۰٪ کربن اصلی برسد. در بالا، در عین حال، سایش مکانیکی و شکست کربن در طول فرایند بازسازی تا حد امکان کاهش می یابد، به طوری که عملکرد بازسازی می تواند به بیش از ۹۰٪ برسد. علاوه بر این، اقتصاد فرایند بازسازی باید در نظر گرفته شود. با در نظر گرفتن روش بازسازی گرمایشی که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد به عنوان مثال، گزارش می شود که بازسازی تنها زمانی مفید است که میزان کربن فعال مورد استفاده در روز حدود ۱۰۰ کیلوگرم یا بیشتر باشد. بنابراین عملکرد اقتصادی بازسازی نیز عامل مهمی برای بررسی بازسازی کربن فعال است.
جذب کربن فعال را به طور کلی می توان به جذب برگشت پذیر (که جذب فیزیکی نیز نامیده می شود) و جذب برگشت ناپذیر (که جذب شیمیایی نیز نامیده می شود) با توجه به مکانیسم جذب تقسیم کرد. در کاربردهای عملی، دو آگهی اغلب به طور متناوب با هم مخلوط می شوند. به طور کلی فرایند جذب برگشت پذیر در بازیابی حلال فاز گاز، دئودوریزاسیون، تصفیه هوا و غیره رخ می دهد، در حالی که فرایند جذب برگشت ناپذیر در جذب فاز مایع تصفیه فاضلاب شایع است. روش درمان بازسازی برای جذب برگشت پذیر عمدتاً عبور بخار گرمایشی بالای ۱۲۰ درجه سانتی گراد برای حذف مواد جذب شده و بازگرداندن عملکرد جذب کربن فعال است. اما با توجه به فشارهای مختلف بخار و نقاط جوش مواد جذب شده، ظرفیت جذب مؤثر آن ها تغییر خواهد کرد و شرایط بازسازی نیز باید تغییر کند.